«Тунги намозларни ўқиш нафл ибодат бўлиб, бу амални килиш вожиб эмас. Қилган одам савоб олади, қилмаган киши эса маломат қилинмай ди. Тунги намозларнинг савоби янада кўпроқ бўлиши учун уларнинг қиёмини узун қилишга тарғиб этилади. Бу афзаллик жиҳатидан бўлиб, ким шунга қодир бўлса, амал килади, кодир бўлмаган киши имконияти га кўра ибодат килаверади. Ҳадиси шарифда киёми узун булган намоз хакида шундай дейилган: « Жобир розияллоху анхудан ривоят килинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Намознинг афзали қиёми узун (булганидир)», дедилар» (Муслим ва Аҳмад ривоят қилишган).

Пайгамбаримиз Мухаммад соллаллоху алайхи васаллам кечаларда ана шундай ибодат килганлар...»